تاريخ بناى قلعه بدرستى معلوم نيست. تاريخ يزد آيتى يا آتشكده يزدان بعد از ميبد كهنگى و قدمتش را مسلم دانسته و يادگارهاى يزد ص ۱۴۶: در جامع مفيدى (جلد سوم ص ۷۱۵) بنقل از روايات... بناى اين آبادى به زال زر نسبت داده شده است و عين عبارت مفيدى چنين است «گويند از بناهاى زال زر است و تاريخ جديد يزد با انداختن كلمه زارچ از عبارت تاريخ جعفرى كه {فيروزآباد زارچ دو چشمه است}گويد{اين آب، شاه فيروز پدر قباد جارى كرده است}«. تاريخ ايران باستان: فوت شاه فيروز ۴۳۸ميلادى.
آنچه از متون تواريخ و شواهد ديگر بر مىآيد مانند: مجارى قنوات و ساختمان قلعه و خشتهايى كه در ساختمان آن به كار رفته بود اگر قديمتر نباشد بطور قطع از بناهاى دوره اشكانيان و قبل از ساسانيان است. ص۵۴كتاب با كاروان تاريخ نقل از پروفسور واندنبرگ «آجرهايى به ابعاد ۴۰*۴۰*۱۰ سانتيمتر از خصوصيات معمارى دوران اشكانى و ساسانى است« و خشتهايى كه در بناى قلعه زارچ به كار رفته بود به ابعاد ذكر شده بود و نيز يزدنامه ص 523 درباره مسجد جامع فهرج از مهندس كريم پيرنيا «در نخستين برخورد اثرى دست نخورده و اصيل از معمارى باشكوه ساسانى كه با خشتهاى بزرگ (يك ارش در يك ارش) ]از نك انگشت بلند تا آرنج[ ساخته شده بود و نمايى از سيمگل داشت«. يادگارهاى يزد ص ۱۴۷ «شماره ۸۸ قلعه زارچ: قلعه زارچ بزرگ و داراى ديوار بلند است. جز ديوار اصلى دور تا دور آن دو ديوار ديگر با راه گردشى براى ديدهبانى كشيده شده است. آنچه در تاريخ يزد آمده است كه محمد مظفر باروئى براى آنجا بساخت (تاريخ يزد جعفرى ص۳۵) قاعدة ديوار قديمى و اصلى اين قلعه تواند بود (بارو با ديوار اصلى تفاوت دارد يعنى بارو ديوار اصلى نبايد باشد). قلعه را در ابتدا به ابعاد ۶۰*۶۰ متر ساخته بودند. چون از هر سمت به پهناى تقريبى ۳۵ متر مصالح ساختمان قلعه (گل و خشت) از اين محدوده برداشته شده بود در نتيجه زمين قلعه قريب ۱.۵ متر از زمين حواشى بلندتر بود. ليكن زمينهاى كشاورزى اطراف تقريباً هم سطح با زمين قلعه مىباشد كه بعداً به خانههاى مسكونى تبديل گرديده است. ديوارهاى اوليه قلعه قريب شش متر ارتفاع و چهار برج در چهار گوشه داشت كه به ديوار اصلى متصل و يكسره بود كه با خشتهاى بزرگ مذكور (۴۰*۴۰*۱۰ سانتيمتر) ساخته شده بود. اينطور بنظر مىآمد كه ابتدا قلعه را براى منزل كشاورزان ساخته بودهاند و در زمان آل مظفر به قلعه نظامى تبديل گرديده است. خشتهايى كه در اين موقع به كار برده بودند از نوع خشتهاى معمولى۲۵*۲۵*۵ سانتيمتر و كاملاً تفاوت دو قسمت مشخص بود.
در زمان محمد مظفر پنج برج ديگر: سه برج آن در وسط اضلاع شمال و جنوب و شرق و دو برج در سمت غرب در دو طرف دروازه ورودى قلعه ساخته شد و از چهار طرف حدود سه متر به ارتفاع ديوارها اضافه گرديد، خندق اطراف آن را حفر و ديوار دوم با ارتفاع 5/2 متر و بفاصله تقريبى چهار متر بين قلعه و خندق ساختند كه به شيرازه (شير حاجى) معروف بود و در لب خندق قرار داشت. بنابر مشاهدات نگارنده شماره برجها جمعاً نه برج بود، جز چهار برج كه در چهار گوشه قرار داشت و با ديوار اصلى متصل و هم ارتفاع بود برجهاى ديگر تا هم سطح ديوار سابق از ديوار اصلى بريده و با خشتهاى معمولى ساخته شده و پيدا بود كه بعد از ساختمان قلعه آن برجها بر روى ديوار قديمى بنا شده جزو هم گرديده است. ارتفاع دو ديوار قديم و جديد روى هم به 9 متر رسيده و ارتفاع برجها قريب ده متر بود. قطر برجها در روى زمين از بيرون قريب 5 متر و بالاى برج قطر آن قريب سه متر از داخل بود. نزديك به انتهاى ديوار برجها سوراخهاى كوچكى مايل به پاى ديوار جهت تيراندازى (تيركش) و استفادههاى ديگر قرار داشت. آخرين تعميرى كه از برجها بعمل آمد زمانى بود كه آوازه آمدن حسين كاشى به يزد منتشر شد. در سال 0331 قمرى نايب حسين كاشانى و پسرش ماشاءاله خان از ضعف دولت مركزى استفاده كردند و به نواحى مركزى ايران تاختند. تاريخ جلالى «در زمان حكومت شاهزاده اسداله ميرزا شهاب الدوله در يزد راهها نا امن و كم قافله بود كه از غارت راهزنان محفوظ و بسلامت وارد شود و از همين جهت ناامنى راهها دست اغلب كسبه از كار كوتاه و تمام مأكولات عزيزالوجود و گران، روز 22 شوال 0331 ه . ق. نايب حسين كاشانى و ماشاءاله پسر بزرگش با عده كثيرى از سوارهاى مسلح بعنوان امنيه طرق قم و كاشان و يزد وارد يزد شد و از طرف شهابالدوله از آنها پذيرايى بعمل آمد. چند روز بعد از ورود كاشيها شهابالدوله از حكومت استعفاء داده بطرف تهران حركت نمود. روز شنبه 16 ذيقعده 0331 تلگرافى از مركز به ماشاءاله خان رسيد كه از يزد حركت نمايد، حسبالامر كاشيها از يزد حركت نموده رفتند به اردكان«. بقيه را از زبان آقاى حسين ضيايى اردكانى بشنويم «چون كاشيها وارد يزد شدند شروع به اخاذى از مردم نموده و سپاهيان آنها را تا حد امكان بجان و مال و ناموس مردم تجاوز كردند و مردم يزد را سخت تحت فشار قرار دادند، اما نايب حسين كاشى براى اينكه پايه حكومت خود را در يزد محكم نمايد از رجال يزد خواست كه از دولت بخواهند تا فرمان حكومت يزد را بعنوان سردار ماشاءاله خان صادر نمايد. يزديها كه دل پرخونى از آنها داشتند قبول كرده و به كاشيها پيشنهاد كردند كه آنها يزد را علىالظاهر ترك نموده در اردكان ساكن شوند آنگاه مردم يزد از دولت بخواهند كه دستور بازگشت آنها به يزد صادر نمايد، كاشيها نيز اين قول را قبول كرده و يزد را ترك نموده وارد اردكان شدند، يزديها نيز در تلگرافخانه متحصن شده و خواستار اخراج كاشيها از منطقه و تعيين فرماندار جديدى براى يزد شدند. تاريخ اردكان ص 36). و نيز در سال 5231 زمانى كه محمدعلى ميرزا با مجلس شوراى ملى درگير بود براى تضعيف مشروطه خواهان رويهمرفته در هيچ جا از راهزنى و دزدى جلو نمىگرفتند. در همين روزها بود كه نايب حسين كاشى فرصتى بدست آورد تا به گرد آوردن پيروان و همدستان بپردازد و كم كم كار نايب حسين و پسرش ماشاءاله به جايى رسيد كه خود را شاه ناميد و براى خود سكه زد كه روى آن اين بيت نوشته بود: «مىزنم سكه را به آسانى شاه سلطان حسين كاشانى«. در زارچ از سالمندان كه گاهى از گذشته صحبت مىكردند مىشنيديم كه ابتدا روى سكهاش اين عبارت نوشته بوده است: «سكه بر زر مىزنم تا صاحبش پيدا شود«. (و كاشيها در يزد با وضع اضافه ماليات برآب قنوات، بازسازى برج و باروى اين شهر را آغاز كردند و در اين راه دست به كارهاى نامشروعى اعم از اخاذى و سرقت و غيره زدند كه لازم به گفتن نيست). حصارى كه توسط كاشيها تعمير گرديد، يا اينكه خود مردم از ترس كاشيها تعمير كردند آخرين مرمت و تعمير بروج قلعه بود كه تا هنگام انهدام قلعه آثارش مشاهد مىشد. علاوه بر تعمير و مرمت برجها توسط اهالى زارچ اشيايى كه مختصر ارزشى داشت به داخل قلعه برده شد و چند نفر تفنگچى براى حفاظت از قلعه در برجها جاى گرفتند، ليكن اين اقدامات احتياطى بود و كار به زد و خورد نكشيد و به همان اضافه ماليات برآب قنات و سيورسات بسنده گرديد.
ديوار قلعه
انتهاى ديوار قلعه سر ديوار همه جا داراى كنگره و در قسمت برجها يك متر مانده به انتهاى ديوار، استاد بنا در چيدن خشتها هنرنمايى كرده و نقوش جالبى پديد آورده بود، ارتفاع ديوار دوم قريب 5/2 متر و در برابر برجها ديوار را قوسى كرده بودند تا هم بر پايدارى ديوار بيافزايد و هم فاصله بين دو ديوار يكسان باشد. در سمت درب ورودى اين فاصله بيشتر شده و چند اصطبل كه قدمت چندانى نداشت در طرفين دروازه ورودى ساخته شده بود، درب ورودى اولى كه به شيرازه منتهى مىشد دو لنگه بزرگ و بست و بند آهنى محكم داشت. مشهور بود كه درب ورودى قلعه يك لنگه بزرگ بوده ليكن مانند دربهاى يك لنگه متداول داراى پاشنه گرد و سفت نبوده است، با لولا (دو پا چفت درهم كه هنوز هم نوع كوچكترش در درب زيرزمينهاى قديمى كه از چوب ساخته شده به كار رفته است) به قطعه چوب قطورى كه به صورت افقى هم سطح زمين در درگاه ورودى محكم كرده بودند اتصال داشته و دو پل يكى پوشيده با آجر و ديگرى رو باز جاده حاشيه خندق را به قلعه متصل مىكرده است. بدينصورت كه درمواقع عادى روزها درب موصوف بصورت سطح افقى بر روى پايههاى پل روباز قرار مىگرفته و شبها و همچنين در مواقع ناامنى بوسيله طناب و مقره در راه مىكشيدهاند تا مانند ديوارى در جلو درگاه ورودى قرار گيرد و ارتباط راه خارج را با قلعه قطع نمايد، گفته مىشد يكى از رجال كه اصطبلهاى ابتداى قلعه را در اختيار داشته اسبش هنگام عبور از روى اين پل چوبى رم مىكرده است و از نظر امنيتى هم ديگر به وجود چنين درى احتياج نبوده و سلاحهاى جنگى تغيير يافته بود آن در را به درى دو لنگه مبدل ساخته و سقف پل را از آجر پوشانيده است. چون ديوار شيرازه در لب خندق بنا گرديده بود يا خندق را پشت اين ديوار حفر كرده بودند در دو سه قسمت خاكهاى پشت ديوار به داخل خندق ريخته ديوار هم استقامت نكرده و به پايين غلتيده بود. پهناى خندق تقريباً 20 متر و عمق آن قريب 5/2 متر در سمت جاده و در سمت قلعه از خاكريز پشت ديوار عمقش به چهار متر بالغ بود. آب قنات فيروزآباد و مجو مرد از دو سمت جنوب و غرب جريان داشت. ژرفاى خندق از جوى آب مذكور كمى بيشتر و آب بر آن مسلط و آب قنات خود زارچ نيز بركل خندق مشرف بود. مىگفتند هنگام هجوم دشمن خندق را آب مىانداختهاند بدينصورت كه شالى پر از كاه را در جلو مخرج آب از خندق كه زير ديوار منتهى به غسالخانه پيش از اسبق بوده قرار مى دادهاند تا جلو آب گرفته شود و آب قنات را نيز به خندق سرازير مىكردند تا به ضميمه آب قنات فيروزآباد كف خندق پرآب گردد و عبور مهاجمين دشوار شود. در حاشيه جوى آب مذكور درختهاى توت و به ندرت درخت بيد غرس و ا ين خود موجب ايجاد سبزى كمى در اطراف قلعه گرديده بود. در ته خندق و ديواره سمت قلعه گل رس وجود داشت كه هرگاه احتياج به گل رس خالص پيدا مىشد از آن گلها استفاده مىكردند مخصوصاً تپو سازها كه براى ساختن تاپو و تنور از آن گل بهره مىجستند. شكل ظاهرى تپومانند خمره اما قدرى بزرگتر بود و بزرگ و كوچك داشت و براى نگهدارى گندم و جو مورد استفاده بود. براى سيم گل نيز از گل رس استفاده مىشد. كاه را با كاه بيز مىبيختند، كاه بيخته بسيار نرم را مىشستند و زردآبش را مىگرفتند، سپس اين كاه شسته را با گل رس مخلوط و كاهگل بوجود آمده را كه از كاهگلهاى معمولى سفيدتر و ظريفتر بود خيلى نازك برروى كاهگل قبلى مىكشيدند، ظرافت و زيبايى آن چشمگير بود مخصوصاً وقتى كه در كناره آن با گچ سفيد شمشه گرفته بودند. (دم گيرى در اصطلاح بنّايى)
درب ورود به قلعه اصلى يك لنگه بزرگ بود كه كلون آن (تعجه = تهجه) در ديوار قرار داشت (از نوع مخصوصى كه هنوز در بعضى مكانها مخصوصاً باغها مورد استفاده است و زبانه آن از ديوار در پشت در قرار مىگيرد و مانع مىشود كه در باز گردد) بوسيله كليد چوبى دندانهدار توسط دندانهها كلون پس كشيده مىشود و در باز مىگردد، محل كلون در ديوار نيز از چوب ساخته شده و داراى زبانههاى متحركى است كه هنگام بسته شدن درب و جلو آمدن كلون زبانهها در محل مخصوص روى كلون قرار مىگيرد و مانع مىشود كه كلون بدون كليد باز شود و هنگام باز شدن دندانههاى كليد در سوراخهاى كلون قرار مىگيرد و زبانههاى قرار گرفته بر روى آن را بالا مىبرد، با پس كشيدن كليه كلون نيز به عقب كشيده مىشود و در باز مىگردد. داخل قلعه جز ابتداى محل ورود كه در زمان آل مظفر به آن اضافه گرديده كوچهها نسبتاً تنگ و ساختمانها دو طبقه و در محل برجها سه طبقه بود، كوچهها شعبه شعب و طورى بود كه شخص نا آشنا در آن انشعابات راه خود را گم مىكرد، بزرگى و كوچكى ساختمانها نيز يكسان نبود، سقف ساختمانها و كوچهها كوتاه و سطح ديوار كوچهها بدون اندود بود، عمارتهاى بزرگتر را كسانى مىخريدند كه به فضاى بيشترى احتياج داشتند، داخل بيشتر ساختمانها در يك سمت محلى براى نگهدارى غلات ساخته بودند كه به آن آخوره مىگفتند و بيشتر با گچ اندود كرده بودند، تپوهاى چندى نيز داخل كليه عمارتها براى نگهدارى غلات موجود بود، بعضى از آنها بزرگ و بلند بود سوراخى در پايين داشت كه بوسيله پارچه مچاله شدهاى مسدود مىكردند، هنگام لزوم ظرفى جلو اين سوراخ پهن و پارچه را بيرون مىآوردند و پس از رفع احتياج مجدداً پارچه (كهنه) را در جاى اول محكم مىكردند. آب مصرفى اهالى قلعه هنگام دربندان از چاه چهل مترى (چاه زه) تأمين مىشد و سطح محل در عمق چهل مترى به آب قابل استفاده مىرسيد، آب انبار كوچكى تقريباً در وسط قلعه ساخته شده بود كه از آب چاه مذكور پر مىشد، آب را بوسيله چرخ چاه و طناب (سازو) و دلو از چاه مىكشيدند، ساختمانهاى داخل قلعه ابتدا يك طبقه بوده و زمانى كه به ارتفاع ديوارها افزودند طبقه دوم و سوم را ساختند، در قسمت برجها ساختمانها سه طبقه و براى ورود به برجها از پلهاى كه در كنار آن تعبيه شده بود استفاده مىكردند. در افواه شايع بود كه در قلعه اژدهاى بزرگى است كه بر روى گنج خوابيده، كسى كه بخواهد دسترسى به آن گنج پيدا كند بايد اول اژدها را بكشد و حتى راه كشتن اژدها را هم نشان مىدادند كه بايد شكمبه (شكنبه) = سيرابى گوسفند را از آهك پر كنند و در محلى كه حدس مىزنند اژدها در آن حدود باشد قرار دهند تا وى در اثر بلعيدن آن كشته شود، آنگاه بتوانند به گنج دست يابند و معتقد بودند كه هر كجا گنجى است اژدهايى بر روى آن گنج خوابيده و محافظ آنست. (گنج و مار و گل و خار و غم و شادى بهماند) و نيز باور داشتند كه در قلعه نقبى وجود داشته كه از آن نقب مىتوانستهاند به خارج قلعه رفت و آمد كنند و هنگام محاصره قلعه از اين راه پنهانى به بيرون رفت و آمد و ارتباط داشتهاند. شايد براى حفظ قلعه از دستبرد اين شايعه پراكنى را لازم دانسته بودند. موقع حفارى جهت لولهگذارى آب آشاميدنى در كوچه دارالشفاء چاههايى ظاهر شد كه در عمق پنج مترى به نقبى تونل مانند منتهى مىگرديد، آن را نمىشد نقب محسوب داشت، شايد قنات مجومرد ابتدا از مجراى عميقترى در وسط زمينهيا كشاورزى عبور مىكرده است. در اراضى كشتخوان پيچون آثار قناتى باقى است كه در چندين جا آثار آن ديده شد. ممكن است مجارى اوليه قنات مذكور در اثر سيل يا حادثه ديگرى غير قابل استفاده گرديده يا اينكه زمينهاى كشاورزى مجومرد مورد هجوم ريگ قرار گرفته و آب قنات برآن سوار نمىشده است، ناچار مسير فعلى كه نسبت به مسير قبلى كم عمقتر است احداث و آسيايى كه در مكانى بالاتر بوده متروك و در زارچ آسيايى ساخته شد كه پس از ساختمان آسياى جديد كه شرح آن بيايد به آسياى كهنه مشهور گشت.
هنگامى كه قلعه را خراب كردند هيچ اثرى از شايعاتى كه ذكر شد مشاهده نگشت، نگهبان قلعه را قَلَعران (قلعهران = قلعه بان) مىگفتند، وظيفه او بستن درب قلعه هنگام شب و باز كردن آن هنگام روز و نظارت برآمد و شد اشخاصى بود كه اياب و ذهاب داشتند، چون قلعه انبار غله محسوب مىشد، بيشتر رفتن و آمدنها براى بردن يا برداشتن غله صورت مىگرفت. در اين بردن و آوردنها سهمى هم براى قلعه ران منظور مىكردند، معيشت او از همين كمكها تامين مىگرديد، پس از آنكه در اثر جريانات سياسى كه به تاريخ كشور مربوط است، امنيت نسبى حاصل شد كمكم قلعه از رونق افتاد تا آنكه ديگر نه كسى اشياء قيتى خود را در قلعه پنهان كرد و نه كسى به نگهبانى آن پرداخت و قلعه به تافيت افتاد، شنيده مىشد كه اشخاصى شبها بدون سر و صدا در قلعه كاوش مىكرده و اگر ش ارزشدارى بوده حتى درهاى چوبى آن را براى سوخت بردهاند (والله اعلم) بيشتر كشاورزان ساكن در توده و سرچشمه و نيز بعضى از كشاورزان الهآباد عمارتى در قلعه خريدارى يا به ميراث مالك بودهاند، عمارتها مانند ساير امكنه و مستغلات خريد و فروش مىشد، قبالههاى معاملات آن باقى است. (كپى قباله ضميمه گردد).
زمانى كه اراضى و ساختمانهاى محل توسط اداره ثبت و اسناد و املاك شمارهگذارى مىشد ساختمانهاى قلعه نيز شمارهگذارى شده است، شايد بعضى به ثبت هم رسانيدهاند، از اينهمه بود و بودهها قلعه قاعاً صف صفا شد و اكنون فضاى آن باقى است، خندقش خيابان و قسمتى ميدان حسينيه شده و تپه قلعه فضاى سبز كه اينهم غنيمت است بعد از رونق نساجى كه در مبحث مشاغل توصيح داده خواهد شد در دو طرف شرق و شمال قلعه در كنار خندق وصل به جاده دو باب شومال خانه ساخته بودند، طول شومالخانه قريب نودمتر و عرض آن سه متر و سرتاسر مسقف بود، ارتفاع ديوارهاى آن قريب 2 متر و در قسمت به قسمت سوراخهايى براى روشنايى باقى گذاشته بودند، حدود سال 1315 پسر بچهاى كه براى بازى به پشتبام شومالخانه رفته بود در يكى از اين سوراخها فرو افتاد و چون از سر افتاده بود بقول امروزىها ضربه مغزى شد و به اصطلاح آن روز (مغزش دهن افتاد) و مرد. به مناسبت نام خندق و شومال خانه كپى قباله ضميمه شد.
موقعیت تقریبی این بنای تاریخی حدودا محصور به موقیت فعلی مسجد جامع زارچ و مسجد صاحب الزمان (عج) و مسجد حضرت امیرالمومنین(ع)بوده است
آخرین به روز رسانی در دوشنبه 04 خرداد 1394 ساعت 14:24
به گزارش روابط عمومی شهرداری زارچ ، شهردار زارچ با بیان اینکه یکی از برنامه های شهرداری در راستای استقبال از مسافران نوروزی، آماده سازی پارک ها و بوستان های سطح شهر است، تصریح کرد: در نوروز۱۴۰۳ پارک...
به گزارش روابط عمومی شهرداری زارچ؛شهردار زارچ گفت: در راستای ارتقا سطح نشاط جامعه رنگ آمیزی جداول ورودی شهر از میدان ولایت تا امان جعفر صادق(ع)آغاز شده تا در آستانه فرا رسیدن سال نو، فضای شهری با جلوه...
به گزارش روابط عمومی شهرداری زارچ در راستای آماده سازی نوروزگاه جهت استقبال از مسافران نوروزی نظافت و شستشوی محل استقبال در دستور کار شهرداری قرار گرفت.
به گزارش روابط عمومی شهرداری زارچ در آستانه فرا رسیدن بهار و به منظور افزایش زیبایی بصری ، چشم اندازی زیبا و ایجاد روحیه نشاط و شادابی شهروندان پارک میثاق (ورودی شهر زارچ ) و بوستان جوان ( کمپ نوروزی...
به گزارش روابط عمومی شهرداری زارچ ، شهردار و اعضای شورای اسلامی شهر زارچ در پیامی مشترک، ۲۲ اسفند ماه روز بزرگداشت شهدا و سالروز تأسیس بنیاد شهید را به مردم شهیدپرور و ولایتمدار شهرستان دارالکرامه...
به گزارش روابط عمومی شهرداری زارچ ، شهردار و جمعی از پرسنل شهرداری زارچ، با حضور در منزل آقای محمد علی اقبالی از پرسنل زحمتکش آتش نشانی از ایشان عیادت و در جریان روند درمان وی قرار گرفتند.
ابوالقاسم...
به گزارش روابط عمومی شهرداری زارچ ، با توجه به نزدیک شدن ایام نوروز مهندس ابوالحسینی معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار به همراه سرپرست دفتر امور شهری و شوراهای استانداری ، فرماندار ، معاون عمرانی فرمانداری...
به گزارش روابط عمومی شهرداری زارچ ، به مناسبت 15 اسفند، روز درختکاری، مراسمی با حضور امام جمعه ،فرماندار ،معاون شهردار و پرسنل فضای سبز شهرداری در محل کمپینگ سبز واقع در جاده سنتو برگزار و مسولین نهال...
به گزارش روابط عمومی شهرداری زارچ ، اعضای شورای اسلامی شهر زارچ به همراه شهردار زارچ ضمن بازدید میدانی از پروژه های شهرداری از نزدیک در جریان پیشرفت و چگونگی مراحل کار آن ها قرار گرفتند.
شهردار...
به گزارش روابط عمومی شهرداری زارچ ، شهردار زارچ بابیان اینکه در پی تخریب املاک معارض حسینیه امیرالمؤمنین (ع)، یکی از مطالبات اساسی ساکنان منطقه محقق شد تأکید کرد: با آزادسازی کامل این معبر، گره ترافیکی...
شهردار زارچ گفت: باهدف بهسازی معابر و همچنین سهولت در تردد شهروندان در سه ماهه نخست امسال بیش از 45 هزار مترمربع از معابر سطح شهر و همچنین بیش از 30 هزار مترمربع از محلات طرح بازآفرینی شهری با هزینه...
شهردار زارچ از اجرای عملیات زیرسازی و آسفالت خیابان فرهنگ جنب هنرستان زارچ خبر داد
به گزارش روابط عمومی شهرداری زارچ ، ابوالقاسم نصیری با اشاره به لزوم ساماندهی خیابان فرهنگ گفت: زیرسازی و آسفالت...
شهردار زارچ از عملیات آسفالت بلوار امام رضا(ع) از پمپ بمنزین امام رضا(ع) تا تقاطع بلوار جانباز به طول 16000 متر مربع خبر داد
به گزارش روابط عمومی شهرداری زارچ ، ابوالقاسم نصیری با اشاره به مطالبه...
شهردار زارچ گفت: باتخریب ملک معارض خیابان جمهوری، این مسیر بصورت کامل آزاد شد و زیرسازی و آسفالت آن در دستور کار قرار گرفت.
به گزارش روابط عمومی شهرداری زارچ ، شهردار زارچ با بیان این خبر گفت: با...
به گزارش روابط عمومی شهرداری زارچ ، ابوالقاسم نصیری شهردار زارچ گفت: در آستانه سال نو ورودی ها و معابر اصلی شهر که در فصل زمستان با خرابی و فرسودگی آسفالت مواجه شده بودند، ترمیم و لکه گیری می شود.
...
به گزارش روابط عمومی شهرداریزارچ ، شهردار و اعضای شورای اسلامی شهر زارچ در ادامه اجرای طرح محله به محله در بازدید از محله سرده و دیدار چهره به چهره با مردم این محل به بررسی مشکلات فرهنگی و اجتماعی این...
به گزارش روابط عمومی شهرداری زارچ ،شهردار و اعضای شورای شهر زارچ با حضور در مسجد فاطمیه از محله ساباط سرچشمه بازدید و مشکلات محله را از نزدیک بررسی نمودند.
رییس شورای شهر زارچ نیز در این دیدار گفت:رفع...
به گزارش روابط عمومی شهرداری زارچ ، شهردار و اعضای شورای اسلامی شهر زارچ در پیامی آغاز هفته دفاع مقدس و شروع بازگشایی مدارس را تبریک گفتند.
تقارن شروع سال تحصیلی با هفته شکوهمند دفاع مقدس تقارنی...
شهردار زارچ گفت: بازدید از محلات سطح شهر باهدف دیدار چهره به چهره با شهروندان، اطلاع دقیق از مسائل و مشکلات این محلات و تسریع در حل این مشکلات انجام می شود.
به گزارش روابط عمومی شهرداری زارچ،شهردار...
به منظور رسیدگی به مشکلات و نیازهای محلات بازدید محله به محله اعضای شورای اسلامی شهر از محلات زارچ انجام شد.
به گزارش روابط عمومی شهرداری زارچ ،اعضای شورای اسلامی شهر زارچ ضمن بازدید از شهرک شهید...
به گزارش روابط عمومی شهرداری زارچ ،به منظور هم افزایی درخصوص پروژه های مشترک عمرانی و شناسایی مشکلات پیش رو و برنامه ریزی برای برطرف کردن آنها نشست شورای اسلامی شهر زارچ با شوراهای روستای اله آباد و...
شهردار به همراه اعضای شورای اسلامی شهر با حجت السلام والمسلمین روحانی طباطبایی امام جمعه زارچ دیدار و گفتگو کردند.
امام جمعه زارچ خدمت به مردم را بالاترین و والاترین عبادت ها دانست و خاطرنشان کرد:...
بسمه تعالی
با حمد و سپاس به درگاه الهی یکصد و هفتادوسومین جلسه شورای اسلامی شهر زارچ با حضور اعضای شورای شهر رأس ساعت 16 مورخ27/06/1398 در دفتر این شورا تشکیل شد، که بعد از بحث وتبادل نظر تصمیماتی...