هر ساله با آغاز ماه محرم، شهر «زارچ» همچون دیگر نقاط استان رخت عزا بر تن کرده و پرچم های سیاه بر سر در منازل و تکیه گاه ها نصب می شود

مردم در رثای بزرگ پرچمدار آزادی و آزادگی و یاران وفادارش درسوگ و ماتم می نشینند و مرثیه می‌خوانند. هر گوشه ای از شهر مجلس عزایی برپاست و حسینیه‌ها، مساجد و منازل در یاد جانفشانی حماسه سازان کربلا اقامه عزا می کنند

حسینیه بزرگ محل تجمع عاشورائیان 

انبوه سوگواران گروه گروه و دسته دسته خود را به میدان مرکزی شهر یعنی حسینیه بزرگ می‌رسانند. همان جایی که ده شب گذشته هزاران نفراز عزاداران در زیر خیمه عزای حسینی تا پاسی از نیمه شب به سوگواری و نوحه سرایی ‌پرداختند.

لحظه به لحظه تعداد زن و مرد و پیر و جوان  فزونی می‌گیرد، همه از هر گوشه کنار ایران به زادگاه و سرزمین ابا و اجدادی خود آمده‌اند تا در جوار فامیل، دوستان و بستگان در برپایی خیمه عزای ابا عبدالله الحسین (ع) سهمی داشته باشند، اینجا هیچکس تماشا گر نیست، حتی طفلان شیرخواره در نقش اول ظاهر می‌شوند، گویی اینجا کربلاست، همه جا پر از غوغاست.

در دو گوشه حسینیه، گنبدهای بزرگترین مساجد شهر خود نمایی می‌کند. مسجد جامع و مسجد صاحب الزمان (عج) در زمره پر رونق‌ترین مساجد شهر به حساب می‌آیند، انبوه نمازگزاران در روز و شب چشمان مؤمنین را نوازش می‌دهد و دل آنها را به وجد می‌آورد. عقربه‌های ساعت کندتر از همیشه در حرکتند، سایه و غبار غم بر سر، صورت، پا و شانه همه سنگینی می‌کند و خورشید به وسط آسمان غم‌بار شهر نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود.

نمایش بزرگ عبودیت و عشق با خیل کم نظیر جمعیت

ناگهان صدای اذان ظهر عاشورا در فضا طنین انداز می‌شود و همه به یاد می‌آورند که حسین علیه‌السلام در صحرای کربلا و در زیر باران تیر دشمنان به نماز ایستاده و به بزرگی و وحدانیت خدا شهادت داده و در برابر او سر تعظیم فرود ‌آورده تا در برابر هیچ ظالمی تسلیم نشود و برای احیای دین جدش از همه هستی خود گذشت تا درس عبودیت و آزادگی به بشریت بیاموزد.

اینک موقع آن رسیده که زن و مرد در صفوف فشرده در سراسر حسینیه بزرگ به نماز ‌بایستند و بزرگترین وجه عبودیت و عشق را به نمایش بگذارند

پس از اتمام نماز، مردم یک صدا به امام مظلومشان سلام می دهند و چه زیباست این فراز ار زیارت عاشورا: «اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِكَ عَلَیْكَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ [اَبَداً] ما بَقیتُ وَبَقِىَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ وَلاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِكُمْ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَعَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَعَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَعَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ»، اشک دور چشم‌ها حلقه زده است، سینه‌ها مملو از اندوه و غمست.

حضور هیأت های سینه زنی و زنجیر زنی

هیأت های سینه زنی و زنجیر زنی یکی پس از دیگری وارد حسینیه می‌شوند و همه یک صدا فریاد  «واحسیناه» سر داده و نمودی از وحدت و همبستگی عزاداران حسینی را به نمایش  می گذرانند،.

اینک در حسینیه اعظم سرچشمه زارچ نیز مراسم سوگواری آغاز شده  و مردم «اله آباد» در ورودی شهر «زارچ» پس از اقامه نماز جماعت ظهر عاشورا به خیل عزاداران در حسینیه بزرگ زارچ می‌پیوندند.

جمعیت بیش از  20 هزار نفری «زارچ» و هزاران نفر دیگر از مردم عزادار مرکز استان و سایر شهرها به انبوه عزادارن حسینی در این میدان پیوسته‌ و این یک سنت حسنه‌ است که در بسیاری از شهرها و روستاهای کشور مردم ترجیح می‌دهند برای عزاداری تاسوعا و عاشورای حسینی به زادگاه خویش عزیمت کنند تا علاوه بر سوگواری به صله ارحام، دید و بازدید آشنایان و بستگان نیز مبادرت ورزند .

در میان شیون و زاری مردم، جمعیت در ضلع جنوبی حسینیه شکافته می‌شود و از کنار مسجد جامع هیات کفن پوشان حسینی با شمایلی منحصر به فرد در حالی که سادات و بزرگسالان در جلو صف قرار دارند، با زمزمه «یا لَیْتَنا كُنّا مَعَكُم» یک خط سفید بر موج دریای انسان‌های سیاهپوش و عزادار ترسیم می‌کنند و سوگ و ماتم حسینی را به اوج می رسانند.

سپس موزیک عزا نواخته می‌شود، طبل و شیپورها به صدا در می‌آید و سنج‌ها بر هم می‌خورند و همه نگاه‌ها را به خود جلب می‌کنند. گویی خبری در راه است.