حمام عمومی قدیمی زارچ

شماره ثبت ملی: 2506

حمام عمومی قدیمی زارچ از نظر ساختمانی به حمام مهر پادین مهریز شباهت دارد. کتیبه، سنگ نوشته تاریخی نداشته و در متون تاریخی نیز از آن ذکری بمیان نیامده است.

با توجه به سبک ساختمانی و در قیاس با مسجد قدیمی امیرالمومنین (سرده زارچ) و بر اساس اظهارات افراد علاقمند به تاریخ زارچ از جمله آقای شمس الدینی می توان قدمت حمام را اواخر عهد صفوی دوره زندی، افشاری دانست.

این حمام ساختمانی است از آجر و ملات مقاوم با استفاده از اندود کاه گل در پشت بام و دیوارهای بیرونی بنا، دارای دو قسمت بزرگ و کوچک است. ورودی حمام بزرگ از میدان مجاور، ورودی حمام کوچک از پشت بام حمام بزرگ است.

حمام بزرگ مشتمل بر رختکن (سربینه)، فضای میان در، صحن، خزینه، تون، سرویس بهداشتی و در این اواخر تعدادی دوش نیز به صحن حمام البته در سطح پایین تر از صحن قریب 2.5 متر اضافه گردیده است.

حمام زارچ بر خلاف حمام های یزد که به علت استفاده از آب چاه چهل گز و گاو، پیش بینی فضای گاورو مرسوم بوده است به علت استفاده از آب قنات فیروز آباد مجومرد نیازی به گاو و گاورو نداشته است.

حمام کوچک با یک راهرو ورودی و فضای رختکن و صحن در مقیاس کوچکتر از حمام بزرگ بنا گردیده که ساعات اولیه صبح استفاده زنانه را داشته و پس از بالا آمدن روز حمام بزرگ بصورت زنانه و حمام کوچک خاص مردها بوده است.